Opłata dla konsumenta za połączenie z infolinią przedsiębiorcy w sprawie zawartej umowy nie może być wyższa niż opłata za zwykłe połączenie telefoniczne – zgodnie z pakietem taryfowym dostawcy usług, z którego korzysta konsument. Oznacza to, że koszt połączenia z tym numerem nie powinien przekroczyć kosztu, jaki konsument poniósłby wykonując zwykłe połączenie w ramach swojego pakietu telefonicznego. Zasada ta nie dotyczy niektórych umów, np.: finansowych czy zawieranych za pomocą automatów sprzedających.
Przedsiębiorca może zdecydować się na prowadzenie nieodpłatnej infolinii, ale nie jest to jego obowiązkiem. Jednocześnie nie powinien korzystać z numerów o podwyższonej opłacie, które umożliwiają całkowite lub częściowe finansowanie kosztów prowadzenia centrów obsługi telefonicznej lub pobieranie dodatkowych zysków z tego tytułu.
Rejestr numerów o podwyższonej opłacie tzw. Rejestr Premium znajduje się na stronie Urzędu Komunikacji Elektronicznej.
Warto pamiętać
W przypadku połączeń telefonicznych z zagranicy lub w ramach roamingu komórkowego, opłaty za połączenia z infolinią mogą być znacznie wyższe niż w przypadku połączeń z tą samą infolinią wykonywanych z obszaru kraju, w którym siedzibę ma przedsiębiorca.
Podstawa prawna
art. 11 ustawy o prawach konsumenta
